poniedziałek, 13 lutego 2017

Odnowiciel Polski

Kazimierz I Karol Odnowiciel

Powrót Kazimierza Odnowiciela do Polski, obraz W. Gersona

Kazimierz I Odnowiciel (ur. 25 lipca 1016, zm. 19 marca 1058 w Poznaniu) – książę z dynastii Piastów. Był synem Mieszka II i Rychezy, wnuczki Ottona II. 



W 1026 roku został oddany pod opiekę do jakiegoś klasztoru. Celem było zdobycie godnego wykształcenia dla następcy tronu...
Ale z tym mogło być inaczej, bo historycy spierają się nad istnieniem starszego brata Kazimierza, Bolesława zwanego Zapomnianym. Ojciec Odnowiciela Mieszko II otrzymał imię po swoim dziadku księciu Mieszku I, Zapomniany po wielkim królu Bolesławie Chrobrym. Imię Kazimierz nie było wtedy zbyt popularne, więc...


Kazimierz Odnowiciel, obraz J. Matejko
Domniemany Bolesław miał rządzić krajem od 1034-1038, wtedy historycznie miało trwać bezkrólewie i chaos w kraju.

W wyniku przeprowadzonego w 1031 roku przewrotu przez Bezpryma, przyrodniego brata Mieszka II, królowa Rycheza wraz synem udała się do Saksonii. Nie wiadomo jednak, jak długo Kazimierz pozostawał w Niemczech.


Pierwsze pewne wiadomości o pojawieniu się Kazimierza w  Polsce pochodzą dopiero z 1034 r., zanotowane przy okazji przekazów o śmierci Mieszka II. Kazimierz objął tron po ojcu, ale nie koronował się. Przeciwko młodemu księciu możnowładztwo wszczęło bunt, a Kazimierz udał się na Węgry.
Bunt rozszerzył się na cały kraj i objął także chłopstwo, wrogo nastawione do nowej religii i zaczęło wracać do korzeni pogańskich.
Sytuacje w Polsce wykorzystał czeski książę Brzetysław, który w 1038 r. najechał ziemie polskie. Czesi dokonali poważnych zniszczeń, głównie w Wielkopolsce, uprowadzili jeńców, a także wywieźli relikwie św. Wojciecha, jego brata Radzima Gaudentego i Pięciu Braci Męczenników. Brzetysław ponadto zajął Małopolskę i Śląsk.
 Kazimierz powrócił do Polski w 1039 r. wraz z liczącą 500 wojów drużyną złożoną z Polaków, Węgrów i Niemców. Kraj był kompletnie zniszczony, a wyczerpane chłopskim powstaniem i najazdem Brzetysława możnowładztwo podjęło współpracę z Kazimierzem.
Po odzyskaniu w 1041 r. Małopolski obrał on za swą główną siedzibę Kraków. Przekupiony przez posłów czeskich papież Benedykt XI wraz z całą kurią, mimo interwencji Kazimierza, nie potępił najazdu Brzetysława.

Widok na katedrę wawelską
Kazimierz zdecydował się w tej sytuacji na zbrojne dochodzenie swych praw do Śląska. Ostatecznie udało mu się go opanować w 1050 r. W 1054 r. zawarto w Quedlinburgu układ. Na jego mocy Śląsk z Wrocławiem wracał do Polski, która zobowiązała się przez 50 lat płacić rocznie Brzetysławowi i jego następcom trybut wysokości 500 grzywien srebra i 30 złota.

Kazimierzowi udało się także w 1047 r. odzyskać Mazowsze, które znajdowało się pod rządami Miecława, miecznika Mieszka II. Osiągnął to dzięki sojuszowi z księciem ruskim Jarosławem Rurykowiczem. Przymierze to zostało przypieczętowane małżeństwem Kazimierza z Dobroniegą, najprawdopodobniej siostrą przyrodnią Jarosława. Za rządów Kazimierza zrekonstruowano także sieć grodów i przywrócono biskupstwa.

Jedną z istotnych zasług Kazimierza Odnowiciela jest ufundowanie Opactwa Benedyktynów w Tyńcu w 1044 roku. Benedyktyni mieli wspierać odbudowę państwa i Kościoła.
Opactwo Benedyktyńskie w Tyńcu
Kazimierz zmarł 19 III 1058 r. w wieku 42 lat i pochowano go prawdopodobnie w katedrze krakowskiej. Podczas swojego trwającego osiemnaście lat panowania, doprowadził do przywrócenia państwowości polskiej i odzyskał dla Piastów państwo w takich granicach, w jakich otrzymał je od Mieszka II. Następcą Kazimierza został jego syn, Bolesław II Śmiały.

Poprzedni wpisOstatnia z rodu





Źródła:
http://www.polityka.pl - zdjęcie Opactwa w Tyńcu
https://commons.wikimedia.org - zdjęcie katedry wawelskiej 
https://pl.wikipedia.org - ogólne informacje o Kazimierzu I Odnowiciela
https://pl.wikipedia.org - obraz Kazimierza Odnowiciela 







Brak komentarzy:

Prześlij komentarz