Jadwiga Andegaweńska (ur. między 3 października 1373 a 18 lutego 1374 w Budzie, zm. 17 lipca 1399 w Krakowie) –królowa Polski z dynastii Andegawenów, córka Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki, w 1384 koronowana na króla Polski; święta Kościoła katolickiego, patronka Polski.
Królowa Jadwiga bez wątpienia należy do najważniejszych władców w historii zarówno Polski jak i Litwy. Za wszelka cenę chciała pokojowo prowadzić załatwiać sprawy z krzyżakami. Swoją hojnością wspierała najbiedniejszych, budowała szpitale i nowe kościoły.
W 1384 została ostatecznie desygnowana na władczynię otrzymując przy tym tytuł Heres Polonie (dziedziczka Polski).
|
Przysięga królowej Jadwigi |
W tym czasie królowa miała narzeczonego z dynastii Habsburg, Wilhelma. Szlachta jednak była to tego małżeństwa sceptyczna, gdyż bała się o swoje wpływy. Szukano wiec dla niej innej "lepszej" partii. Dobrym kandydatem okazał się litewski książę Jagiełło.
W 1386 doszło do unii personalnej między Koroną Polską a Wielkim Księciem Litewskim. Tym samym pogańska Litwa powtórnie przyjęła chrzest, a sam Jagiełło przyjął imię Władysław i stał się królem Polski i Wielkim Księciem Litewskim. Jadwiga miała wtedy 12, a małżonek 36 lat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz